آخر خط...

اینجا آخر خط است

پایان... جایی که دیگر دستت به دنیا بند نیست

اینجا دیگر شده ای اهل لا اله الا الله

اهل قبور

اینجا مرده ای ... خودت با پای خودت به استقبال مرگ میروی اینجا

خودت غسل میدهی خودت را ... کفنت را خودت میپوشی

کسی بر تو نماز نمیخواند اینجا جز خودت برای خودت 

دل از همه چیز و همه کس کنده ای ... حسابت را با همه صاف کرده ای

آنگاه بعد از نماز است که باید بگویی...به پروردگارت میگویی...میگویی من آماده ام

لبیک...اللهم لبیک...

اینجا خوبی دیگری که دارد این است که جان دادن دیگران را هم میبینی

هیچ وقت یادم نمی رود ضجه های هم اتاقی ام را هنگامی که میخواست لباس سفید بر تن کند

از ترس بر خود می پیچید...تمامی بدنش سرد بود...مو به تن آدم سیخ میشد

داد می زد...نعره می زد...دست و پایش می لرزید

میگفت من نمیتوانم کفنم را بپوشم...چگونه لبیک خواهم گفت؟؟؟  

جان دادن واقعا سخت است...