...

نه از بهشت آمده ای


نه شفا میدهی


تنهــــا


بهانه ای برای بوسیدن خداوندی...حجرالاسود من 


(تو مظلوم ترین شعر خدایی مادر....)

نظرات 1 + ارسال نظر
پگاه یکشنبه 24 اردیبهشت‌ماه سال 1391 ساعت 09:03 ب.ظ

مادرها هم بهشتی هستن هم بارها شفامون دادن. چرا تعبیری خلاف بر این داری؟

میگن حجرالاسود ی سنگ بهشتیه...متاسفانه تو کعبه همه طواف رو فراموش میکنن و همه سعیشون بر اینه که اون سنگ رو ببوسن تا شاید فرجی شود...

اما من با ی دید دیگه به این قضیه نگاه میکنم...که بهانه ای است برای بوسیدنش...چون هیچ جای دیگر کعبه رو نمیشه بوسید

من اگر مادرم را میبوسم نه بخاطر این است که مرا شفا داده است چون این بخودی خود برای مادر امتیاز محسوب نمیشود چون او مادر است و باید برای فرزندش محبت داشته باشد و اگر دورش میگردم نه بخاطر این است که بهشتی است...

مادر برای من بهانه ای برای بوسیدن خداست...خدایی که قبلا هم گفتم جایگاهش در دلمان است...مادر جمع تمامی خوبیهاست...

وای...تفسیرش خیلی سنگینه پگاه...در این مقول نمی گنجد!!!

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد